Simpel gezegd lijken de meeste psychedelica anatomisch gezien en qua werking op serotonine, het gelukshormoon. Ze werken op de serotonine receptoren in je hersenen en verhogen tijdelijk de serotonine activiteit in je hersenen. Soms wel tot het euforische aan toe waardoor je je heel happy kunt gaan voelen.

Tegelijk zorgen ze ervoor dat het defaultnetwerk, bepaalde hersendelen die samen een netwerk vormen, juist minder actief zijn. Dit netwerk houdt zich bezig met zelfreflectie en denkprocessen: het is waar het ego zich bevindt, het zelf en waar je je identiteit aan ontleent. Laat dit nou net het hersengebied zijn dat bij mensen met een depressie, een dwangstoornis, eetstoornissen, verslaving of mensen die veel in hun hoofd zitten, vaak overactief is. Door minder activiteit in deze hersendelen, krijg je meer rust in je hoofd. Andere hersendelen waar je minder toegang tot had, krijgen nu een kans. Je gaat dingen helderder zien. De mist in je hoofd trekt op. En waar het je eerder niet lukte om ingesleten denkpatronen en gedrag te doorbreken, merk je ineens dat positief denken en de dingen anders doen je ineens veel makkelijker afgaan.

Psychedelica zorgen ook voor een afname in doorbloeding van de hypothalamus; het hersengebied dat onze hormoonspiegel regelt en invloed uitoefent op humeur en stress. Dingen raken je ineens veel minder.